Maikling Kuwento

1. Buhay Estudyante ni Pedro at ang Kanyang Pangarap
Si Pedro ay pitong taong gulang. Siya ay punong puno ng mga pangarap ngunit sila ay mahirap lamang. Ang kanyang ina ya mananahi at ang kanyang ama ay may kapansanan. May mga pagakakataon na siya ay di makapasok sa paaralan dahil walang pera at walang pamasahe. Madalas umiiyak si Pedro sa tabing ilog, at iniisip kung papaano ang kanyang gagawin upang makatapos ng pag-aaral. Naisip ni Pedro "Aha, pupunta ako ng bayan, maghahanap ako ng trabaho." ng pumunta ng bayan sio Pedro, siya ay nakahanap ng trabaho bilang isang tindero sa palengke. Araw-araw siyang gumigising ng maaga at bago mag alas siyete ng umaga ay naghahanda na upang pumasok sa paaralan at sa uwian naman ay balik trabaho siya. Pagdating niya sa bahay, "Inay may uwi akong ulam at gamot para kay Itay." Laking tuwa ng kanyang Ina sa mga naitutulong ng kanyang anak. Ganito na ang naging buhay ni Pedro hanggang siya ay lumaki. Nakatapos ng pag-aaral si Pedro. Siya ay kasalukuyang manager ng isang malaking kumpanya. Naging inspirasyon si Pedro sa mga kabataan ngayon. Maraming tao na humahanga sa kanya. Nakapagpatayo ng bahay si Pedro, naipagamot niya ang kanyang Itay at nabigyan ng pinansiyal na tulong ang kanyang ina.






2. Ang Pag-ibig ni Rosa
Ang panahon ng kabataan ang pinaka masarap sa parte ng buhay ng isang tao. Dito mo mararanasan ang ang maraming bagay tulad ng pakikisalamuha sa iba't-ibang tao. Panahon na mas makikilala mo iying sarili. Ang pagbibinata at pagdadalaga, at kung anu-anong mga bagay na ibig mong masubukan tulad ng pag-inom, ang pag-attend sa JS Prom at pag-uwi ng dis oras ng gab kasama ang iyong barkada. Si Rosa ay kasalukuyang nag-aaral bilang isang "4th year highschool", maganda si Rosa at iniidolo ng maramingn kalalakihan. Kaklase niya si Adrian mula sila ay nasa unang baitang pa lamang. Masyadong malapit si Rosa kay Adrian. Sila ay matalik na kaibigan. Kilala na nila ang ugali ng bawat isa. Tampulan ng tuksuhan ng mga kaklase nila sila parehas. Sa mga taong dumaan, nararamdaman ni Rosa na may iba na siynag pakiramdam kay adrian. Di pa niya lubusang naiintindihan ang khulugan ng pag-ibig. Si Adrian ay matipuno at makisig, marami ang nagkakagusto sa kanyang mga kababaihan. At sa mga taon pang lumipas mas lalong lumalim ang pag-ibig ni Rosa kay Adrian. Di niya alam ang kung paano ito ipagtatapat kay Adrian. Isang gabi nagkayayaaan ang barkada, nalasing si Rosa. Inihatid siya ni Adrian sa bahay nila. Dahil sa kalasingan at sa bigat ng nararamdaman niya kay Adrian, di niya napigilang ipagtapat kay Adrain ang kanyang nararamdaman. "Adrain, Mahal kita bakit ang Manghid mo?" wika ni Rosa. Di alam ni Adrian ang ang magiging reaksiyon nito. Kinaumagaha pagapasok sa paaralan nagkakailangan ang dalawa. Ngunit sa mga araw na dumating nagkamabutihan din ang dalawa at naging magkasintahan. Mas lalong sumaya ang buhay pag-ibig ni Rosa.






3. Ang kahalagan ng Pag-aaral
     Sa Barrio ng San Carlos, kilala nag pamilya Santilyan bilang angkan ng mga mayayaman. Kilala ang kanilang pamilya dahil sa kanilang mga negosyo. Si Romeo Santilyan ang haligi ng tahanan, Si Hulyeta ang Santilyan ang ang kanyang kabiyak. Mayroon na silang nag-iisang anak na si Markus. Sa kanilang kasikatan sa larangan ng pagnenegosyo sa pagpapatakbo ng resturan, paupahan, tahian ng damit. Laging naiimbithan sa mga pagtitipon. Sikat rin ang kanilang pamilya sa pagtulong sa mga nangangailangan. Sabi ni Markus, sa kanyang mga kaibigan, "Maski di na ako mag-aral tiyak na maabot ko ang aking mga pangarap." laking pagyayabang ni Markus. "Marami akong mamanahin mula saa aking mga magulang." Dahil lumaking mayaman si Markus, lahat ng gusto niya ayu nasusunod, mula sa pagbili ng mamahaling damit, sapatos, cellphone, at marami pang iba. Di niya natutunan ang mag-ipon ng pera, l;agi lang siyang gastos ng gastos ng pera at tanbay sa paaralan.
     Nagkasakit ang kanyang ama ng "Cancer". Unti-unting naubos ang kanilang pera. Humina ang kanilang negosyo. Nagsra ang mga ito at ang perang naipon nila sa bangko ang kanilang ginamit. Hanggang sa mamatyay ang kaniyang ama. Angf knayang Ina naman ay matanda na upang magtrabaho. Noong mga panahon na iyon si Markus ay 1st year college pa lamang at puro pagbabarkada ang inaatupag. Ang kanyang Ina ay dinala na sa "Home for the Aged". Unit-unti an siyang nawalan ng kaibigan si Markus. Dahil di natapos ni Markus ang kaniyang pag-aaral, naiisip ni Markus na sana ay natutunan niya ang pag-iimpok ng pera nung sila ay mayaman pa, at ang pagpapahalaga sa pag-aaral upang malayo ang marating s buhay.






4. Ang Pag-aaral ni Pepe
Paka-ugaliing Sumunod sa Payo't Pangaral ng mga Nakatatanda
MAAGANG PUMASOK sa paaralan si Pepe, gaya ng iba pang araw, dahil sa kanya ipinagkatiwala ni Mrs. Selva, ang kanyang guro, ang susi sa silid-aralan. Ang kanyang paaralang pinapasukan ay isa mga napakaraming pobreng paaralan sa bansa. Iilan lamang ang silid-aralan, at ang bawat isa ay pinagkakasya ang mahigit na limampung mga mag-aaral. Si Pepe, dahil nanggaling sa Maynila at lubos na mas matalino sa kanyang mga kamag-aral, ang tinuturing ni Mrs. Selva na kanyang kanang-kamay.

Pagpasok ni Pepe sa silid aralan ay naglilinis muna siya, dahil nga sa nauuna siya sa kanyang mga kamag-aral sa pagpasok. Walang istorbo, at lagi niyang ikinagagalak ang makita ang araw na sumisikat sa silangan at ang liwanag nito’y tumatagos sa mga gula-gulanit na’t inaalikabok na bintana.

Bago mag-ikatatlumpong minuto makalipas ang ala-sais ay halos lahat ng kanyang mga kamag-aral ay nagsidatingan na. Si Pepe, dahil sa kanang-kamay nga siya ni Mrs. Selva, ay siya ring nagpapabasa sa kanyang mga slightly engot na mga kamag-aral ng mga sulating bukabularyo’t mga kwentong pambata na sinulat ni Mrs. Selva sa manila paper. Slightly engot lang naman, kasi nasa grade 2 na e hindi pa marurunong magbasa nang tama. Pampublikong paaralan kasi e, salat sa pondo ng gobyerno at salat din sa mga magagaling na guro.

Medyo dumadalas-dalas na ang pag-petiks ni Mrs. Selva dahil medyo tumatanda na siya. Mahigit dalawampung taon na siyang nagtutro sa paaralan, at di mabilang nang mga kaluluwa ang naglabas-pasok sa kanyang silid aralan. Ilan sa kanila ay mga naging guro na ring tulad niya, abugado, doktor, drayber ng dyip, pokpok, o manininda ng mga piniratang DVD sa palengke.

Halos araw-araw ay ganito ang drama sa buhay-paaralan ni Pepe. Pero okey lang sa kanya iyon, dahil isang taon lang naman siya mamamalagi sa paaralang yaon. Sa susunod na taon e sa isang pampribadong paaralan na siya magpapatuloy ng pag-aaral. Nagin maayos ang pag-aaral ni Pedro at napagtagumpyan ang kanyang mga pangarap.






5. Si Prinsipe Apyan
Noong unang panahon sa malayong Kaharian ng Artur, isinilang ang isang prinsipe na si Prinsipe Apyan, na anak ni Haring Arturo at Reyna Elizalde. Bata pa lamang siya ay malaki na ang tiawal ng kanilang bayan sa prinsipe. Siya ang susnod na hari kapag pumanaw na anag kanyang Ama. Maganda ang pagpapalaki ng kanyang magulang sa kanya. Laht ng gustuhin nito ay nasusunod. Masaya man ang buhay ng prinsipe sa kaharian dahil kumpleto sa damit, pagkain at sa lahat ng bagay mayroong mga bagay na gusto niya pang gawin. Gusto niyang lumabas sa Kastilypo upang mas makikilala pa niya ang kanyang bayan na kanyang pagahahrian balang araw.  Isang araw tumakas ang prinsipe, nagpunta siya sa gubat at nakilala niya si Martha. siya ay nangangahoy sa kagubatan. nakasaluboing ng prinsipe si Martha at agad itong humnga sa kagandahan ng dalaga. Agad itong tumulong sa dalaga sa pangangahoy. Simula noon nasanay na ang prinsipe sa pagtakas sa kanilang kastilyo at katagpuin ang dalaga. Umibig ang dalaga kay Prinsipe Apyan, at ng mas lumalim pa ang kanilang pagmamahalan ay ipinagtapat na ng Prinsipe ang tunay nitong katayuan sa buhay. Natakot ang dalaga at sinabing mahirap lamang siya at dila bagay sa isa't-isa. Ngunit pinaglaban ng Prinsipe si Martha. Sila ay ikinasal at namuhay ng masaya.